Nieuws

Op deze foto legt Herman in oktober 2011 de laatste hand aan de verfklus van het graf van de familie Goudswaard: de gouden bollen mochten niet vergeten worden.

In februari 2011 was hij met pensioen gegaan als gemeenteschilder. Lang daarvóór had hij laten weten dat hij misschien wel met onze werkgroep mee wilde komen werken. We hoopten dat hij zich niet zou bedenken. Een professionele schilder, die was maar wat welkom op Maria Rust. Want letters zwarten, dat konden we al wel, maar inliggende letters in goud- of zilver penselen of letters uit de hand schilderen, dat was voor ons een brug te ver. Niet voor Herman. En ook de cijfers op de bordjes met de grafnummers kregen van hem een nieuw leven.

We hoorden een paar weken geleden van Hermans verhuizing naar De Duinpan in Stuifakkers en spraken over een bezoek aan hem. Dat soort voornemens moet je natuurlijk meteen de volgende dag uitvoeren... We hadden toen nog geen vermoeden dat we hem niet meer zouden spreken. Het gaat niet louter om zijn prachtige verfwerk. Hij was vooral ook een lieve man, die vijf jaar lang elke dinsdag paraat was en gezellig koffie met ons dronk, over zijn vogels vertelde en als trotse opa zijn kleinkind meebracht... Wij leven mee met Lenie en de verdere familie. We zijn er trots op dat Herman al die jaren bij ons heeft willen werken.