N

Foto-3: gezin Pieter Kome: v.l.n.r. Hadde Gijsbertus Kome, Elisabeth Arentje Nieuwland, Pieter Kome,
            Pieter Hadde Kome, Arentje Elisabeth Kome, Jacomijntje Arentje Kome en Maartje Manintveld (dientbode).

Foto-4: Kinderen Pieter Kome en Elisabeth Arentje Nieuwland v.l.n.r. Arentje Elisabeth, Pieter Hadde,
             Hadde Gijsbertus en Jacomijntje Arentje.

Foto-5: v.l.n.r. Barijntje Kome, Krijn Nieuwland, Neeltje Nieuwland en Elisabeth Arentje Nieuwland.

Foto's 1 t/m 5 : Collectie Kees Hoogenboom.
Boerderij Rietdijk 5 : Aquarel boerderij "Stuyve-Zande" van J. Verheul Dzn (1930),
Nota's eiken kist en vervoer naar graf: Collectie Dirk Kome.

Een verslag van de begrafenis van Arentje Elisabeth Nieuwland, geschreven door haar broer Krijn Nieuwland

In het sterfhuis spraken Ds Kobus en Ds Moll van Charante.

Zong haar dochter Arentje Kome “Moederke Alleen”.

En zongen allen staande Gezang 180 vers 1 en 5.

Ds Kobus en Ds Moll van Charante waren beiden ook tegenwoordig op de begraafplaats.

Op verzoek van de familie werd daar niet gesproken, doch als afscheid werd door dominee Kobus het onze vader gebeden waarna Pieter Kome, de oudste zoon bedankte voor de eer aan hunner moeder bewezen.

Moederke alleen.
Couplet 1: Wie zal er ons kindeke douwen En doet het zijn moederke niet? Wie zal er zijn dekentjes vouwen, Dat 't schaarsch door een holleke ziet? Kleine, kleine, moederke alleen, Douw-douw-douw de-ri-deine, Kleine, kleine, moederke alleen, Kan van uw wiegske niet scheên!.	Couplet 2: Wie zal naar ons kindeke kijken,  Dien bleuzenden stouten kapoen?  Wie zal er zijn hemdekes strijken,  Zijn haarken in krullekes doen?  Kleine, kleine, moederke alleen,  Douw-douw-douw de-ri-deine,  Kleine, kleine, moederke alleen,  Kan van uw wiegske niet scheên!.	Couplet 3: Wie zou voor ons kindeke derven Haar laatste kruimelke brood? Wie zou er, wie zou er voor sterven, En lachen op kind en op dood? Kleine, kleine, moederke alleen, Douw-douw-douw de-ri-deine, Kleine, kleine, moederke alleen, Kan van uw wiegske niet scheên!.

 

Gezang 180, vers 1 en 5
Uit het Nederlandsch Volksliederenboek van Danië de Lange, Dr. G. Kalff en Mr. Loosjes

Vers 1: ’k wil u o God mijn dank betalen, u prijzen in mijn avondlied, het zonlicht moge nederdalen, maar Gij, mijn licht begeeft mij niet. Gij woudt mij met uw gunst omringen, Meer dan een vader zorgdet Gij: Gij, milde bron van zegeningen, Zulk een ontfermer waart gij mij.

Vers 5: Ik weet aan wie ik mij vertouwe. Al wisselen ook dag en nacht; Ik ken de rots, waarop ik bouwe; Hij faalt niet, die uw heil verwacht. Eens, aan de avond van mijn leven, Breng ik, vrij van zorg en strijden moe, Voor elke dag, mij hier gegeven, U hoger, reiner loflied toe?