L

De begrafenis van Pleuntje Langestraat is op foto's vastgelegd, dit in verband met het feit dat haar zoon Dirk zich in Ned. Indië bevond.
De foto's zijn genummerd. De omschrijving vindt u hieronder. Ook treft u een brief van Dirk gericht aan zijn vader en broers en zussen aan.

Foto 1: vertrek vanaf het woonhuis aan de Lodderlandsedijk 64 te Tinte. Geheel rechts begrafenisondernemer Leendert Wout van der Nol (geb. 24-04-1898). De tweede van links is drager Jacob Schipper (geb. 30-04-1895).

Foto 2: bij het woonhuis, van links naar rechts Leendert Langestraat -  Cornelis Brinkerink (Hervormd predikant te Oostvoorne) - Francina Kraak - Willem Mol - Plona Mol - Pieter Mol - Barendina Mol - Leendert Mol - Jannetje Mol -  Abraham Willem Mol.

Foto 3: bij het woonhuis, van links naar rechts Francijna Lijsebeth Mol - Willem Abraham Mol - Elisabeth Francijna Mol - Jan Mol - Kaatje Mol - Bastiaan Pieter Mol - Pietertje Mol.

Foto 4: bij het woonhuis, van links naar rechts Jacobus Scheijgrond - Johannes van den Ban - Cornelis Hoornweg - Teunis Vermaat - Aaltje Aartje Lageweg - Abraham Petrus van der Poel - Wilhelmina Knook.

Foto 5: de rouwstoet op de vleerdamsedijk aan het begin van het dorp Rockanje.

Foto 6: aankomst bij het graf (sectie C - 163).

Foto 7: rond het graf.

Brief van Dirk Mol, naar aanleiding van het overlijden van zijn moeder:  

Rengat 15 april 1938.

Beste vader , broers en zusters.

Gisteravond na thuiskomst van een tournee van 17 dagen vond ik bij de gedurende mijn afwezigheid bezorgde post 2 telegrammen, waaruit ik tot het ontstellende bericht moest komen dat Moe overleden was. Je kunt wel begrijpen wat erin mij omgegaan is, toen ik de telegrammen las. Moe overleden, ik kan me bijna niet voorstellen. Moe die zich haar gehele leven voor ons opgeofferd heeft, aan wie niets te veel was, als het de belangen van haar kinderen betrof. Nu, voor altijd heen gegaan, haar nooit meer te mogen zien, nooit meer een van haar zeer prettigen brieven te mogen ontvangen, het is voor mij een zeer zware slag. Hoe had ik gehoopt over twee jaren als ik met Europeesch verlof zou komen allen nog in gezondheid te mogen aantreffen.
Helaas mocht het niet zoo zijn en zullen we ons bij dit zoo onverstelbare verlies moeten neerleggen en in Gods wil moeten berusten. Mogen hoet Moe gegeven zijn dat ze na een zeer arbeidszaam leven in vrede mag rusten. Tevens zou ik bij deze met het voorstel willen komen en gaarne Uw meening willen vernemen omtrent het plaatsen van een steen op het graf van Moe, ten einde op deze wijze haar nagedachtenis te eeren. Omtrent het opschrift zou U in overleg kunnen treden met de leverancier. Deze heeft hierin meer ervaring dan wij. Ge kunt begrijpen wat er in mij omgegaan is toen ik haar laatste brief las. Ik zal al haar brieven , die ik momentel nog bezit als een kostbaar aandenken bewaren.
Tevens hoop ik dat jullie ook haar traditie om iedere week een brief te schrijven zult willen voort zetten.  Wat nog mezelf betreft, maak ik het nog goed. Bij u thuis behoef ik het niet te vragen, ik kan nu heel goed de stemming indenken, die er heerscht. Moge echter de herinnering aan Haar voor ons een lichtend teeken zijn op onze verdere levensweg en laten we trachten Haar zo te eeren, dat we steeds zullen trachten een zoo voorbeeldig mogelijk leven te leiden , zoo als zij het immers zoo graag had. Gelukkig hebben wij allen nimmer Haar veel verdriet bezorgt en heeft zij zich nooit voor ons behoeven te schamen.
De dood is immers iets onafwendbaar, waaraan niemand kan ontkomen, hetzij vroeg, hetzij laat. Laten we echter trachten ons niet al teveel in droevenis te verliezen, indien eenigzins mogelijk en bij U thuis de huishouding geheel in haar geest blijven voeren, opdat de prettige geest die er immer geheerscht heeft mag blijven voort bestaan, en ik deze nog kan aantreffen bij mijn terug keer in de Tinte. Een van mijn eerste daar, zal wel zijn een bezoek aan haar graf.
Laten we dit steeds keurig onderhouden. Ik wil als dankbare herinnering aan haar zeer gaarne een steen laten plaatsen op het graf, alsmede de kosten van onderhoud voor mijn rekening nemen. Ik heb zoo oneindig veel aan haar gehad,dat niets voor haar nog te veel is. Intussche wacht ik met spanning op nadere berichten omtrent haar ziekte, overlijden en begrafenis.
Tot slot ben ik met ingang van 16 Mei tijdelijk belast met het beheer over Riouwen Djambi, met als standplaats Tandjong Pinang, waarheen ik eind dezer heen ga. Verder wensch ik U alle zeer veel sterkte voor deze zoo zware dagen. Hartelijke groeten en tot ziens.
Dirk.